Góralskie specjały są proste w składnikach jak i w wykonaniu. Górale przez wiele pokoleń byli niemal samowystarczalni, ale nie byli bogatym społeczeństwem. Stąd też kuchnia jest nieskomplikowana, a cały jej urok polega na dobraniu odpowiednich przypraw, które zmieniają smak zwyczajnego w nadzwyczajne. Góralskie gospodynie inspiracji do tworzenia nowych smaków jednego zwykłego ziemniaka szukały czy to w swoim ogrodzie czy też na łąkach i polach. Najczęściej stosowanymi ziołami i przyprawami były i są pietruszka, cebula, koper, lebioda, gorczyca, mięta ale też kminek czy babka lancetowa, liście dębu i wiśni. Prostota osiągnęła swoje szczyty dlatego, że smak był niepowtarzalny, ale przede wszystkim naturalny. Stąd też nawet dzisiaj góralska kuchnia jest kojarzona z niebywałym smakiem potraw. Wystarczy spojrzeć z jakim upodobaniem powstają nowe karczmy o charakterze góralskim starające się odtworzyć smak spod Giewontu. Niewiele zmieniło się na przestrzeni wieków w tej kuchni ponieważ jest ona tak doskonała, że nie wymaga zmian. Jedyną istotną różnicą jest częstsze zastępowanie tłuszczy zwierzęcych mniej kalorycznymi olejami, a śmietany jogurtami. Ta zmiana nie wpływa istotnie na smak za to obniża kaloryczność potraw i sprawia, że są łagodniejsze dla żołądka.
